mánudagur, maí 30, 2005

Óþolandi ömurlegur kúnni í okurbúllunni

Dæs maður. Fór í ISO áðan sem er, fyrir þá sem ekki vita, matvörubúð í dýrari kanntinum, vonandi þarf ég ekkert að fara þangað aftur. Mig vantaði barnamat og fisk í kvöldmatinn og þar sem hvorutveggja fæst einmitt í einni og sömu búðinni, nemlig í ISO, fór ég þangað. Svo þegar ég kom að kassanum og búin að versla þetta plús aðeins meira auðvitað og búin að týna allt draslið upp á færibandið uppgötvaði ég að ég átti eftir að vigta kirsuberin....ohhh. Fullt af fólki í röð fyrir aftan mig og ég heyrði það alveg hugsa eins og ég geri alltaf sjálf...."hálfvitinn þinn!" Svo þegar ég kom að vigtinni var enginn takki fyrir kirsuber svo kassastrákurinn veifaði til mín með uppgjafarsvip að ég ætti bara að koma, sleppa því að vigta.

Jæja, kemur svo að aðal dæminu, mómentinu mínu. Helvítis draslið kostaði yfir 400 krónur! Ég var bara með 200 kall og 74 krónu flöskumiða. Svo stóð ég eins og asni og endurtók "firehundredeflefleflefle....?firehundredeflefleflefle....?" "Ertu alveg viss um að þetta sé rétt?" -Tek það fram að það var meira segja tilboð á barnamatnum! Jú jú allt rétt. Ég bara fór í baklás á staðnum, alveg eins og fáviti, tuðaði bara eitthvað að ég vissi ekkert hvað ég ætti að gera, bíddu vantaði ekki hvað, hundrað og fimmtíu kall, leitaði í vösunum þó að ég vissi að þar væri ekki meiri peningur. Kassa gæjinn var farinn að rúlla augunum til samstarfsstúlkunnar, engum datt náttúrulega í hug að opna annan kassa þó að röðin væri orðin löng og dumkopfinn ég að tefja fyrir í þokkabót. Svo sagði hann, ég get bara dregið vörur til baka....svo byrjuðum við að týna til baka þangað til upphæðinni sem ég gat borgað var náð. Oooohhh, óþolandi helvíti að lenda í þessu.

Þetta kom reyndar mjög oft fyrir mig á Íslandi í denn. Þá var mér alveg sama og fannst þetta meira fyndið en hitt. Núna bara fór ég alveg í klessu. Skrítið. Kannski að það sé ekki sama hvernig maður er fyrirkallaður.