Ég virðist aldrei ætla að læra að það er algjört jinx að vera með yfirlýsingar. Heldur ekki að ég er svo mikill sykurfíkill að ég held í alvöru talað að ég þurfi hjálp. Ég þarf örugglega að fara í meðferð og 12 sporin eða eitthvað. Vandamálið er að mig langar það ekki nógu mikið þó að ég viti að þetta gengur bara ekki lengur. Ég ætla bara að hætta að hugsa um þetta.

Jahérna bara komin ein enn helgin og jeminn hvað veðrið er fallegt. Ég er heima í dag með HM því það er starfsdagur á leikskólanum svo við fórum aðeins út áðan að njóta veðursins...lovely!

Það er alltaf sama sagan með mig...togstreitan með frítímann og þrifin...bleeeöö. Er nú samt að hugsa um að bíta á jaxlinn, bretta upp ermar og spíta í lófana og drífa í þessu helvíti, -þá verður það búið og ekki hægt að hugsa um það meir...þangað til næsti skítur þarfnast þrifnaðar and so on and so on. Eða æ nei ég veit það ekki, ég NENNI ekki að þrífa....ohhhh! Ætlaði bara aðeins að blogga fyrst.

Verð að segja að eitt fer hrikalega í taugarnar á mér þessa dagana. Þessi umræða um ástandið í miðbænum, löggan vill loka stöðunum fyrr og færa þá sem yrðu opnir lengur úr miðbænum! Hvaða djöfulsins rugl er það? Heldur maðurinn (lögreglustjóri Rvk.) virkilega að það sé eitthvað betra? Að það breyti einhverju nema kannski að færa hluta af liðinu eitthvað annað? Svo þetta með bjórkælinn...það var náttúrulega ekkert annað en kjánaskapur hjá borgarstjóranum. og bæðevei ótrúleg völd sem felast í því að geta fyrirskipað svonanokkuð! En er ekki best að greina vandann aðeins betur og reyna svo að ráðast að rótum hans frekar en að blása á reykinn? Vandamálið er auðvitað samfélagslegt, sálfræðilegt. Vandamálið er allur þessi fjöldi fólks sem sér sig knúið til þess að drekka sig fullt og/eða dópa sig og jafnvel nauðga og berja, brjótast inn og ég veit ekki hvað og hvað helgi eftir helgi og dag eftir dag. Af hverju? Jú væntanlega vegna þess að þeim finnst annars lífið óbærilegt, það verður að deyfa sig með áfengi eða dópi til þess að meika veruleikann, komast í gegnum daginn, nóttina, helgina, vikuna, mánuðinn, árin. Þetta er kjarni málsins! opnunartími skemmtistaða hefur akkúrat ekkert með þetta að gera. Skemmtistaðirnir eru bara að svara eftirspurn markaðarins. Eftirspurnin minnkar ekkert þó að skemmtistaðir breyti opnunartímum eða færist annað. Ef fólk ætlar að drekka, dópa og skemmta sér, þá gerir það það. Ef yfirvöld vilja virkilega gera eitthvað í þessu þurfa þau að spyrja sig að því hvað veldur þessari hegðun. Skoða svo hvað hægt er að gera í málinu. Það er greinilegt að það er eitthvað að. Af hverju talar enginn um þetta?

Pjúff...þá er það komið út! Anyways....ég verð einstæð móðir allan daginn á morgun og eitthvað fram á kvöld svo að ég er mjög til í einhver mannleg samskipti anyone?

Æ er þetta veðrið eða bara almenn þreyta? Mér líður eins og undinni tusku, það er akkúrat engin orka eftir. Ég vil bara kúra undir sæng og dotta yfir sjónvarpinu forever. Iss, en jæja mér tókst samt sem áður að taka til, ryksuga og þrífa baðherbergið. Ég á líka afskaplega bágt með að slappa af með skítinn í kringum mig. Ég hef sagt það áður og segi það aftur; það vantar þriðja daginn í helgina. Hvernig á maður að ná að þrífa, gera eitthvað með börnunum og makanum og liggja í leti og gera það sem maður náði ekki að gera í vikunni og heimsækja vini og ættingja eða fá þá í heimsókn á tveimur dögum? Ómögulegt.

Var að hugsa (ótrúlegt en satt!) hvort það væri ekki tilvalið að halda DK partý svona eins og aðra helgi í október? Ætli myntan í garðinum mínum verði nokkuð orðin ónýt?

Já, jæja það er ekki mikið bloggað þessa dagana hjá mér. Enda er ég öll í því að lenda og aðlagast nýju vinnunni. Þetta leggst allt saman vel í mig. Lifandi vinnustaður, fjölbreytt verkefni og gott fólk. Það er virkilega gaman að fá að kynnast þessu, hvernig sjónvarpið er á bak við tjöldin. Til dæmis var ég í spurningaliði í dag þegar var verið að æfa nýja spurningaþáttinn sem verður í beinni á föstudagskvöldum. Ég er alltaf að læra eitthvað nýtt á hverjum degi. Það er svo skrítið að mér finnst á einhvern furðulegan hátt eins og ég hafi alltaf verið að vinna þarna. Mér líður eins og ég sé loksins komin "heim". Þetta er eitthvað "meant to be" dæmi. Furðulegt og gaman : )