"Staða Íslands miðað við aðrar þjóðir hefur versnað í öllum námsgreinum sem svonefnd PISA-könnun nær til, mest í lesskilningi en minnst í stærðfræði. Niðurstöður könnunarinnar voru kynntar á fundi í menntamálaráðuneytinu í morgun."
Hvernig stendur eiginlega á þessu? Hvernig getur árangur íslenskra nemenda verið verri en danskra? Mér finnst þetta mjög undarlegt. Í öll þau ár sem Benni minn var í grunnskóla í Danmörku þurfti hann aldrei að læra heima, aldrei að taka próf og satt að segja höfum við gert grín að því hvað skólinn sem hann var í var lélegur og metnaðarlaus. Svo þegar hann kemur heim í Breiðagerðisskóla er hann að drukkna í heimalærdómi og prófum og nú hugsar maður "jæja nú er barnið loksins farið að læra eitthvað"! Er það rétt? Hvernig fara eiginlega þessar PISA kannanir fram? Getur verið að skólinn hér sé bara svona miklu erfiðari og þess vegna komi þetta svona út. Eru sömu spurningar lagðar fyrir öll lönd eða er hvert land að meta sjálft sig? Ég held að allir sem hafa búið í Danmörku geti tekið undir það með mér að skóli þar er almennt léttari en á Íslandi. Getur verið að þeir komi betur út en við því skólinn er léttari hjá þeim? Nú ef öll löndin eru metin út frá sömu forsendum, vonandi, þá er eitthvað mikið að hér. Þá er greinilegt að það ber ekki árangur að leggja svona mikið á nemendur, það hefur öfug áhrif. Mér finnst ekki eðlilegt að barn í 6 ára bekk (Benni) sé látið skrifa sögu heima þegar hann er enn að læra að lesa og skrifa. Það verður að passa að börn fái hæfilega erfið verkefni, þau verða bara óörugg og fyllast minnimáttarkennd ef verkefnin eru of erfið.
Svo skil ég ekki alveg hvernig á að hækka menntunarstig kennara þegar ekki er hægt að manna skólana af menntuðum kennurum eins og staðan er í dag. Það er fínt að hafa metnað fyrir þessu og ekkert að þessari hugsjón en hvernig á að framkvæma þetta? Þetta er alveg eins og að byggja fullt af leikskólum og elliheimilum en svo fæst ekki fólkið til að vinna störfin. Þetta lítur allt saman voðalega vel út á pappírum og vinsældir þeirra stjórnmálamanna sem þessar ákvarðanir taka aukast fyrir bragðið, -er það kannski tilgangurinn? Mér finnst alveg óþolandi þessi íslenska skammtímahugsun. Hvenær ætlum við að læra að hugsa málin til enda? Jú, menntamálaráðherra segir að það verði að hækka laun kennara, gott og blessað og alveg rétt hjá henni. Málið er bara að hún hefur ekki vald til þess. Ég vona að þessi breyting hafi áhrif til hins betra, bæði fyrir árangur nemenda og laun kennara en er því miður vantrúuð á að þetta sé leiðin. Laun kennara hafa ekki verið mannsæmandi í áratugi og það þarf held ég eitthvað nálægt kraftaverki sem hægt er að kalla hugarfarsbreytingu hjá þeim sem ráða til að laun þeirra verði leiðrétt.
Það er bara því miður svartur, ljótur blettur á þessari annars yndislegu þjóð sem kallast græðgi og skammsýni sem stjórnar allt of mörgu og smitar út frá sér og verður þess valdandi að þeir sem minna mega sín, börn, öryrkjar, sjúklingar og gamalmenni verða afgangs þegnar því þetta fólk er ekki að græða heldur þarf að græða það.
En hvað er hægt að gera? Hvernig er hægt að snúa þessari þróun við? Ég held að allir séu sammála um að eitthvað þurfi að gera, a.m.k. eru allir sem ég þekki á sömu skoðun og ég. Ég trúi því líka að fólk sé almennt góðhjartað og vilji að okkur í þessu landi líði vel og höfum sómasamleg kjör og lifum mannsæmandi lífi. Fátækt á ekki að vera til, fólk á ekki að þurfa að vera á götunni og ekki eiga fyrir mat, það er meira að segja í lögum landsins! Við vitum að til er nógu andskoti mikið af peningum, þeim er bara svo herfilega misskipt. Ég er til dæmis með 5 sinnum lægri laun en æðsti yfirmaður minn. Margir eru með svo há laun að þeir vita ekki hvað þeir eiga að gera við peningana á meðan aðrir vita ekki hvernig þeir eiga að hafa efni á næstu máltíð. Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessu. Mér finnst þetta skammarlegt og mér finnst að stjórnmálamenn ættu að skammast sín mest, því valdið liggur hjá þeim til að breyta þessu. Hvernig getur það verið réttlátt þegar það var einhver svakalegur afgangur af ríkissjóði en sjúkrahúsin svelta, leikskólar geta varla starfað og fleiri grunnstoðir samfélagsins geta varla starfað vegna peningaskorts. There is something rotten in the state of Iceland!
Kannski er bara málið að hætta að treysta á stjórnvöld til að gera eitthvað og gera eitthvað sjálfur? Er lýðræðið að virka? Maður er alltaf rífandi kjaft út í horni yfir hinu og þessu en það skilar auðvitað engu. Æ ég veit það ekki, maður kýs þetta fólk og svo finnst manni það ekki gera nóg. Ekki það, það vinnur örugglega mikið og allt of mikið, eins og sönnum Íslendingi sæmir en hverju skilar það? Það er kannski lærdómur til að draga af þessu öllu saman: Afköstin eru ekki meiri þó álagið sé meira. Hvað ætli gerist ef það yrði fært í lög að bannað væri að vinna meira en 8 tíma á dag, 5 daga vikunnar?