AAhhh...það er fátt sem jafnast á við þessa tilfinningu sem um mig fer núna. Ánægjustraumar eftir tiltekt...allt skínandi, ilmandi hreint og fínt. Loksins búið að hengja eitthvað af jóladóti upp, þetta er bara orðið nokkuð kósí. HM hjalandi í rúminu og ég að éta Smárabakaðar súkkulaðibitamöffins, svívirðilega góðar, skolaðar niður með úrvals mokkakaffi sem ég uppgötvaði fyrir slysni um daginn þegar Merrild kaffið var ekki til í seveníleven. Það eina sem vantar til að fullkomna þetta er baðkarið mitt á Sogaveginum...ohh... og kertaljós, úti ógeðslega kalt og ég læt smám saman heitara og heitara vatn renna í froðubaðið og læt þreytuna líða úr fótunum, sting mér upp að eyrum undir yfirborðið og þykist ekki vera til, sé bara rétt í tærnar gægjast upp úr froðunni langt, langt í burtu...

En ég er nú meiri ungamamman. Ég var alveg búin að plana að fara í leikhús í dag. Það er nú ekki á hverjum degi sem manni er boðið svoleiðis. Ég má reyndar ráða hvenær ég fer, er á svona boðslista sko og hringi bara á undan mér. Elín öðlingur bauðst til að passa og okkur ekkert að vanbúnaði en svo bara treysti ég mér ekki til að fara frá unganum mínum, æji ég sá hann alveg fyrir mér með skeifu og enginmammaaðhuggaennúerspeistakkinnbilaðursvoégverðaðhættaaðsinnivonandiverðurþettako
miðílagsemfyrstbleble